Een nieuw bestaan

27 juni 2014, 18:00 Algemeen Albert en Jacomine Verhoeff-Bakker verruilen hun knusse en romantisch ingerichte woning aan de Blazer 30 voor een onbekend thuis in de hooggelegen stad Mbeya in Tanzania. De reden: Bijbelvertaalwerk doen en lesgeven.

Vanaf het begin van in hun verkering dachten ze erover na om iets in de zending te doen. Wat precies? Dat wisten ze nog niet. Daarom werkte Albert eerst twee jaar bij zijn vader in het Cateringbedrijf. Zo nu en dan kwam het nog wel eens ter sprake, maar de tijd ging voort, Jacomine (23 jaar, dochter van Jan en Corine) deed de pabo en Albert (27 jaar, zoon van Johannes en Hillie) ging Biologie studeren. Na zijn eerste jaar wilde hij ‘graag iets concreets voor de Here doen’ en switchte van Biologie naar Theologie. ,,Nu denk ik daar anders over, want Biologie is immers ook concreet en vanuit elk beroep kun je concreet voor de Here werken, of je nou bouwvakker bent of bankier – er is voor iedereen een manier om te dienen in het Koninkrijk van God. En weet je niet wat je kan betekenen? Bid erom, want God heeft werk zat.’’

Iets van hen tweeën

Albert houdt van talen. Als jong volwassene volgde hij al Hebreeuwse lessen. Het werk van Hessel en Cobie Visser in Botswana inspireerde hem – later brachten Albert en Jacomine tijd bij hen door – en het idee om Bijbelvertaalwerk te gaan doen nam langzaam maar zeker serieuze vormen aan. ,,En toch is deze stap iets van ons tweeën, we zijn samen het voorbereidingsproces ingegaan en moedigden elkaar ook aan’’, zegt Jacomine. Haar man knikt bevestigend: ,,Momenten waarop ik werkelijk wilde stoppen met mijn studie zijn er echt geweest. Dan vroeg ik me af: wie ben ik om Bijbelvertaalwerk te gaan doen? Ik wilde gewoon getrouwd zijn, een vaste baan hebben, geld verdienen, geen onzekerheden, want het leven waar we nu voor kiezen brengt leven in afhankelijkheid van de Here met zich mee. Jacomine toonde zich juist in die perioden standvastig en enthousiast.’’ Albert is even stil en zegt dan: ,,Een moeilijke periode, die achteraf bezien goed is geweest om antwoorden te zoeken op al die vragen, die in me opkwamen.’’

In Tanzania worden 125 talen gesproken. Albert gaat waarschijnlijk de Bijbel vertalen in het Malila, dat door zo’n zeventigduizend mensen gesproken wordt. ,,Ik zal veel op het kantoor zitten. De organisatie waarvoor ik werk, Wycliffe Nederland, heeft een streng en resultaatgericht beleid. Het wordt dus flink aanpoten.’’ Jacomine gaat lees- en schrijfonderwijs aan volwassenen en kinderen geven en kleine, behapbare leesboekjes maken.

Vlees

,,Of er belangstelling is voor de Bijbel? Echt wel! Mensen hebben altijd interesse in iets dat gelukkig kan maken. Er zijn daar christenen. Ze hebben echter geen Bijbel in hun eigen taal en iedereen kan hen dus van alles wijsmaken. Zo kan het gebeuren dat mensen op verzoek van ouderlingen al hun geld geven, zodat hun voorganger in een dure wagen kan rijden. Ze verwachten dan dat God hun loyale gift – soms hun laatste centen – misschien wel dubbel zal teruggeven. Tja, en gebeurt dat niet, dan zijn ze teleurgesteld en verontwaardigd. Voor ons klinkt dit misschien vreemd, maar vergeet niet dat de cultuur daar totaal anders is dan de onze. Iemand kan de ene dag voorin de kerk met hart en ziel belijden dat Jezus voor zijn zonden aan het kruis is gestorven en de volgende dag een offer brengen aan een voorouder. Animisme en voorouderverering zit erin gebakken en het duurt generaties voordat dat slijt.’’
Albert en Jacomine hopen dat de mensen zelf in de Bijbel kunnen lezen en ontdekken wie Jezus is. ,,Uiteraard helpen we hen op weg, want ja, dan heb je een Bijbel, maar wat moet je er mee? Voor ons is Bijbelse taal vaak gesneden koek. Wij weten bijvoorbeeld dat wanneer Johannes spreekt over ‘het vlees geworden woord’, dat het om de Here Jezus gaat en we weten dat als Paulus over ‘het vlees’ praat, hij daarmee zijn zonden bedoelt – twee uitersten, en het hoeft ons niet uitgelegd te worden. Voor iemand die de Bijbel niet kent, valt hier heel wat over uit te leggen.’’

Koffie op afstand

Albert heeft inmiddels zijn studie met succes afgerond en Jacomine gaat afscheid nemen van haar leerlingen aan de Cornelis Zeemanschool, waar ze als leerkracht werkt. Samen kijken ze ontzettend uit naar het werk dat ze gaan doen. Hoe zeer ze zich ook verheugen, er zijn dingen waarvan ze zeker weten dat ze die gaan missen. Jacomine: ,,De vier seizoenen! Daar heb je lange zomers en een regenseizoen. Gelukkig zitten we in de bergen, waar het minder warm is, waar geen slangen zijn en een niet al te groot malariarisico. Uiteraard gaan we onze familie missen. Toen we vorig jaar ruim vier maanden in Engeland in vooropleiding waren, skypten we veel. Mijn moeder en ik schonken elk een mok koffie in en zo deden we samen een bekkien op afstand. Gelukkig krijgen we in Tanzania een huis met elektriciteit en internetverbinding. De eerste vier maanden echter niet, we wonen eerst een tijdje op een camping.’’

Een kindje

Wycliffe wilde graag dat ze na vier jaar Tanzania naar een moeilijker gebied zouden gaan, Congo. Maar of dat door kan gaan is nog maar de vraag. Jacomine is namelijk in blijde verwachting. ,,Tja, we zijn vier jaar getrouwd en hoopten al die tijd dat Jacomine zwanger zouden raken, maar het gebeurde niet. En nu, nu we op het punt van vertrekken staan, is het gebeurd! Dertien weken inmiddels. We zijn enorm blij en verheugen ons op de geboorte van ons eerste kindje.’’ 
 

Mooi verdeeld

Albert en Jacomine geloven dat elke christen een roeping heeft. ,,Toen de discipelen de opdracht kregen: ‘ga dan heen en onderwijst al de volken’, waren ze met z’n elven. Op dat moment werden wereldwijd zevenduizend talen gesproken. Verwachtte God dat de discipelen die klus in hun eentje zouden klaren? Wij denken dat die opdracht bedoeld is voor elke volgeling van Jezus. Vanuit die gedachte gaan wij naar Tanzania – en nee, we zijn niet op een uitzonderlijke manier geroepen. Natuurlijk moet niet iedereen naar de andere kant van de wereld op zendingsmissie, het is de verantwoordelijkheid van christenen om hun mogelijkheden te onderzoeken en in hun eigen omgeving God en de naaste te dienen, zodat al het werk mooi verdeeld wordt.’’

Volg echtpaar Verhoeff op albertenjacomine.nl.