Onderwijsman in hart en nieren, alhoewel: ‘stiekem wilde ik kunstenaar worden’

Een dankbaar mens. Zo omschrijft Theo Cleveringa (66) zichzelf. Natuurlijk, afscheid nemen na 43 jaren in het onderwijs werkzaam te zijn geweest, is moeilijk. Dat hij deze periode in zijn leven ingaat zonder zijn geliefde Marjan aan zijn zijde is zwaar. Maar, kijkend naar Boven, beleeft Theo iedere dag als een verrassend geschenk. En hij weet zich geliefd door zijn kinderen, de negen fantastische kleinkinderen, én gewaardeerd door al die duizenden Urkers, klein en groot, die hem kennen als de meester die iedereen, zelfs de stoerste jongens, aan het blokfluiten kreeg.

Het werd Urk en het bleef Urk. Uiteindelijk een warm bad, een mooie gemeenschap; het maakte Theo en Marjan tot wie ze samen zijn geworden. Een hecht koppel met hart voor het onderwijs, liefde voor kinderen en het zingen van het evangelie. In een gemeenschap waar die kinderen zo talrijk aanwezig zijn, kon Theo die liefde kwijt in zijn vak als basisschoolleraar. ,,Mijn broer Frits was op Urk al als leerkracht aan het werk en toen ik mijn vader indertijd vertelde dat ik kunstenaar wilde worden reageerde hij praktisch: haal eerst je pabo-diploma maar even, de boeken heeft je broer nog.’’ 

Lees het hele artikel in Het Urkerland van 22 mei.