Afbeelding
Foto:

Over Maria en De Stem

Bijdrage van Jacqueline Visscher

MARIA, ICOON VAN GENADE - Het beste theologische boek van 2021 was Maria, icoon van genade, geschreven door Arnold Huijgen, waarin hij vanuit verschillende invalshoeken deze interessante Bijbelse figuur belicht. Deze lijvige, intensieve, maar goed leesbare studie brengt haar tot uitdrukking als Joods meisje, als moeder van de Verlosser en als moeder van alle gelovigen. Eeuwenlang heeft zij gelovigen geïnspireerd en bemoedigd.
Conclusie van de auteur is dat in de protestantse traditie waardevolle aspecten uit de Mariadevotie verloren zijn gegaan en het tijd wordt haar te gaan herwaarderen. Dit boek deed dan ook de discussie daarover oplaaien.
Het heeft mij opnieuw zicht geboden op hoe God met mensen werkt en in het bijzonder door deze vrouw. Om met de auteur te spreken: aan Maria kun je zien hoe groot Gods genade is.


DE STEM - Begin 2021 publiceerde Jessica Durlacher weer een roman. Ik vond het haar beste werk tot nu toe.
Het verhaal start met de huwelijksceremonie tussen de Joodse Zelda en Bor in New York. Net nadat de bruidegom traditioneel een glas heeft gebroken, boort het eerste vliegtuig zich in het World Trade Center; de toon van het boek is gezet: het is oorlog. Later ontmoet het gezin de Somalische Amal die is opgegroeid in een radicaalislamitische cultuur. Zij wordt vaste oppas van het gezin en groeit in Nederland uit tot een gevierde zangeres die tijdens een tv-optreden op een spectaculaire theatrale manier afstand neemt van haar geloof. Dat heeft ingrijpende gevolgen voor haar eigen veiligheid. Ze duikt onder bij het oppasgezin. Je leest vanuit het perspectief van Zelda, die met allerlei vragen geconfronteerd wordt, maar vooral met het dilemma: hoe ver moet je gaan om iemand te beschermen?

Interessant gegeven is dat de schrijfster in interviews aangaf dat de sleutelfiguur Amal geïnspireerd is op Ayaan Hirsi Ali, die een tijd bij Durlacher thuis woonde. Op de achtergrond spelen verschillende dingen: het opkomend moslimterrorisme, oorlogstrauma en de ouder-kindverhouding. Vooral het plot vind ik een sterke kant van dit boek. Zorgvuldig en verfijnd worden alle losse eindjes uitgewerkt die uiteindelijk bij elkaar komen in een navrante ontknoping.