Jeanette ter Beek
Geboren: 26 april 1934
Overleden: 22 november 2020
April 1934 is het voor de twaalfde keer feest in het postkantoor in Wijk 2. Pieter en Jannetje ter Beek ontvangen deze keer een dochter. Ze noemen haar Jeannette. Het meisje groeit op in een liefdevol gezin, waarin ze verwend wordt door haar oudere broers en zussen. Ze is een pittig kind dat door ruzie over een jurk de huishoudschool inruilt voor de nettenfabriek.
Op haar achttiende krijgt Jeannette een baan als busconductrice en dat is ook de plek waar ze Fokke ontmoet. In 1958 trouwen ze en het huwelijk wordt gezegend met zes kinderen. Jeannette is een goede moeder die in alles voor haar kinderen gaat. Ze zorgt niet alleen voor een brandschoon huis en liefde, de kinderen lopen er ook prachtig bij in door haar zelf gebreide en genaaide kleding. Velen eten met het gezin mee en ook de onvoorwaardelijke zorg voor haar moeder en broer, maken haar een speciale vrouw. De tweejaarlijkse reisjes naar Amsterdam, waar ze al liftend naartoe gaan om te winkelen, zijn gekoesterde herinneringen. Haar avontuurlijke geest en het verder kijken dan de gebruikelijke kaders is een dankbaar principe waar de kinderen nog steeds baat bij hebben.
In het huwelijk blijven de zorgen helaas niet buiten de deur. Als Jeannette 54 jaar is, scheidt ze van Fokke. Na een periode
waarin ze het erg moeilijk heeft, komt ze na zeven weken 'Hezenberg' als herboren terug in hun nieuwe woning aan de Geul. De kinderen zijn verbaasd omdat ze naar hun idee een andere moeder terugkrijgen. Een vrouw vol nieuwe energie en daadkracht, een moeder die opbloeit en het leven ten volle leeft. Ze gaat graag samen op reis met haar kinderen, nichten of vriendinnen. Ze pakt de vele kansen die het leven biedt en je merkt nauwelijks dat haar leeftijd toeneemt. Vooral tijdens de momenten op reis, waarin ze geniet van avontuurlijke excursies en het afdingen op de markt als een sport ziet.
Rond haar zeventigste jaar verhuist Jeannette naar de Oslolaan. Daar geniet ze van het zonnetje op haar balkon, en de aanloop. Ook als tante is ze een favoriet van veel neven en nichten. Na een val krabbelt Jeannette weer langzaam op, maar nadat ze een hersenbloeding krijgt, moet ze veel inleveren. Vooral het zicht gaat erg achteruit waardoor de kleine details goed te zien zijn maar het grote geheel haar ontgaat. Haar lichaam herstelt goed maar haar geheugen laat haar soms in de steek.
Op de Oslolaan kan niet meer de zorg geboden worden die nodig is en na een paar maanden in Het Kompas krijgt ze eind 2019 een plekje in de Talma. Daar wordt op een
liefdevolle manier voor haar gezorgd. Haar kamer is een plek waar ze slaapt en mensen ontvangt, maar haar voorkeur gaat uit naar de huiskamer. Samen leuke activiteiten doen, zoals bingo, bakken, de voorbereiding van het eten en vooral het samen zingen. Ook kan ze genieten van samen een stukje op de duofiets fietsen, bezoekjes van familie, gezellig samen wandelen over de havens of een taartje eten. Jeanette heeft het er goed.
Maar dan komt maart 2020, de Talma gaat dicht. Door de lockdown viert ze haar verjaardag met raamvisite en het valt allemaal niet mee als je zicht minder wordt en je graag even op stap gaat. Als ze in oktober terugkomt in de Talma gaat de dag erna het huis weer in lockdown. Dit staat revalidatie in de weg, het gaat lichamelijk steeds minder. De krachten nemen af en een paar dagen voor haar overlijden bidt Jeannette of ze naar God toe mag gaan. Ze is moe en kan het leven loslaten. In dezelfde week krijgt ze nog een hersenbloeding en nadat haar geliefden afscheid van haar genomen hebben, wordt haar gebed verhoord. Op een prachtige zonnige zondag op 22 november 2020 gaat Jeannette van 't postkantoor vredig over. De vrolijke filmpjes waarop Jeannette zingt, getuigen van de tijd die was. Haar stem wordt fysiek niet meer gehoord, haar zang klinkt in vele harten door.