Puur natuur
Zeekoet
De afgelopen jaren gaan mijn vrouw en ik ieder najaar een week naar Ameland. Even een weekje uitwaaien en genieten van de rust en de natuur op het eiland. Nu was het zo dat ik voor mijn werk ook regelmatig op de Waddeneilanden kwam, dus ik ben er wel bekend en mijn vrouw vindt het iedere keer als we aankomen een soort thuiskomen. Zeker in oktober en november is het mooi in de bossen en de duinen, zeker vanwege alle trekvogels die daar voorbij trekken. Ook een wandeling op het strand bij Hollum hoort daar altijd bij, en dan zo bij de vloedlijn langs. Je ziet dan ook allerlei watervogels en verschillende meeuwen die hun voedsel vinden in de vloedlijn.
Nu waren wij er in november en het eerste wat ons opviel was dat er heel weinig vogels te bekennen waren, noch in het bos, noch in de duinen en heel weinig langs de zee. Nu zijn er dit jaar ook in het Urkerbos veel minder vogels dan andere jaren. Dit heeft twee oorzaken: aan de ene kant door te weinig voedsel en ten tweede dat er veel vogels ziek en doodgegaan zijn vanwege de vogelgriep die in West-Europa heerst.
Het gebeurde dat wij op het strand aan de waterkant liepen dat ik een vogel in het water zag zitten. Ik kende de vogel niet en liep ernaar toe om hem op de foto te zetten. Toen ik dichterbij kwam ging hij overeind staan en ik dacht even dat het een verdwaalde pinguïn was. Maar na verder onderzoek bleek het een zieke zeekoet te zijn die tot de alken-familie behoort.
Nu kennen de vissers onder ons deze vogels wel, daar ze eigenlijk altijd op zee zijn. Zeekoeten zoeken hun voedsel vanaf het water. Ze steken daarbij de kop onder het wateroppervlak en kunnen op die manier onder water kijken en naar voedsel zoeken; voornamelijk vis- en weekdieren. De zeekoet legt een enkel ei op de kale rots. Het heeft de vorm van een peer, waardoor het niet wegrolt maar in een kringetje ronddraait. Het ei heeft een ruw oppervlak, waardoor het stabieler is, waterafstotend werkt en bescherming biedt tegen zout en uitwerpselen. Het ei wordt staande bebroed. De oudervogels herkennen hun ei aan de tekening, en hun jong aan zijn geluid.
Drie weken nadat het jong uit het ei komt, nog voor het kan vliegen, springt het onder begeleiding van de vader van de rotsen in zee. Veel Britse zeekoeten trekken daarop gezamenlijk naar de kust van Noorwegen. Tijdens de vogeltrek komen ze ook de Nederlandse kust voorbij en in het najaar van 2019 zijn er bij Terschelling duizenden dode vogels gevonden; dit was doordat er ook toen een ziekte onder de vogels was. Zo zie je dat je door de natuur dikwijls weer verrast wordt.
