Afbeelding
Foto:

Berichten uit 1919

Op mijn bureau ligt een halfvergaan exemplaar van De Urker Courant, gedateerd zaterdag 2 augustus 1919. Wie heeft ‘m daar neergelegd? En waarom?


Een begeleidend briefje ontbreekt en in de dagen erna volgt ook geen verhelderend telefoontje of mailtje. Navraag bij de dienstdoende medewerkster van de balie levert ook geen nadere informatie op.

Gebrek aan informatie stimuleert aannames. Dus de krant is daar vast en zeker neergelegd met een doel. Een opvallend bericht van 102 jaar geleden dat nu nog aanleiding kan zijn voor een artikel misschien? Ik pluis de vier pagina’s uit; de oogst stelt niet teleur.

-De tuinuil (?) van K. Hoefnagel wordt met succes ingezet voor de muizenplaag in het distributiebureau, gevestigd in het raadhuis, waar tarwebloem bewaard wordt dat ter beschikking gesteld wordt aan plaatselijke bakkers, die daarvan uitsluitend beschuit mogen bakken.

-Op de Zuiderzee wordt een groot, leeg vlot van ronde dennenbalken drijvend aangetroffen en de haven binnengebracht.

-In diezelfde haven is recent een zwembad gezonken (??), maar nu zijn twaalf bakken de haven binnengebracht waarop het oorspronkelijk had gelegen. Met behulp van een klipper en ‘bijbehoorend materiaal’ zal het zwembad alsnog verscheept kunnen worden.

-In het Amsterdamse Hotel Krasnapolsky heeft een vergadering plaatsgevonden over de schadevergoeding voor het afsluiten en deels droogleggen van de Zuiderzee. In de wateren rondom Urk drijven intussen één of twee mijnen. Een bericht aan de marine daarover bleef nog onbeantwoord.

-Baldadige jongeren veroorzaken storingen in het elektrisch licht en worden opgeroepen daarmee te stoppen.

-Plaatsgenoot Lubbert van Urk heeft een beroep ontvangen van de Gereformeerde Kerk van Westmaas (ik verklap alvast dat hij dat zal aannemen).

-Drukkerij Snoek vraagt een nette jongen; een ‘eenvoudig geref. gezin’ uit Scheveningen is op zoek naar een net meisje.

Dit zwaar vergeelde krantje is niets minder dan een venster op een andere wereld. In gedachten zie ik de zogenaamde tuinuil laag over de grond scheren, in het raadhuis waar zojuist het licht opnieuw is uitgevallen. In de haven dobbert het vlot dat afkomstig kan zijn uit een Fries haventje of een Noorse fjord. En als in de schemering een nette jongen met zijn nette meisje om Het Top kuiert, lijkt elke zeerob 

op een drijvende mijn.

Tegenwoordig is elke onduidelijkheid of 

vraag met behulp van Google snel en doeltreffend weg te werken. Ruim een eeuw geleden lag het mysterie als een nevel om het eiland heen en was nog algemeen bekend dat flarden daarvan gewoon kollen waren.

Alleen de vraag wie het oude krantje op mijn bureau legde, is nog steeds niet beantwoord.



Jelle Bakker