Afbeelding
Foto:

Niet-bindend stemadvies

Terwijl de laatste coronamaatregelen vorige week verdwenen, diende de volgende permanente bezetting van de Teletekst 101-pagina zich alweer aan. Dictator Poetin deed in een paar dagen meer voor de Europese militaire begroting dan wie dan ook in de laatste 30 jaar. En hij onderstreepte de noodzaak voor een versnelde energietransitie. Daar kan geen linkse partij tegenop. De schoolpleinpestkop creëerde ook onbedoeld het podium voor Oekraïne om aan de hele wereld te laten zien wat opkomen voor vrijheid nu écht betekent.

Met dit alles stevig op de voorgrond mag Nederland straks weer naar de stembus. Met op Urk maar liefst negen partijen, lijkt kiezen misschien lastiger dan ooit. Maar, met deductie kunnen we een eind komen: het wegstrepen op basis van kenmerken. Leest u mee?


- Partijen wiens leiders koketteren met Poetin vallen per direct af. En tevens pleit ik voor een inburgeringscursus voor iedereen die hierop stemt.

- Partijen zonder (goed) programma vallen ook af. Niet alleen is het ontbreken van een programma een vorm van kiezersbedrog, maar het is die partij dan dus niet gelukt samen om tafel te gaan en iets zinnigs op papier te zetten — het meest basale democratische proces. Wanneer ze in de eigen partij al niet goed kunnen samenwerken, kunnen ze dat straks helemaal niet. Los van de tekst vertellen de verkiezingsprogramma's ook al veel. Let goed op bijvoorbeeld tekstopmaak, en de zorg en aandacht die eraan gegeven is. En wat staat op de voorkant? Programma's met één individu pontificaal op de voorkant zijn geen partijprogramma's maar fanclubblaadjes. Net zo goed als verkiezingsprogramma's zonder kieslijst, of helemaal zonder foto's van kandidaten, vreemd en onpersoonlijk zijn te noemen.

- Partijen zonder vrouwen op de lijst zijn om twee redenen bezwaarlijk. Enerzijds kun je simpelweg geen échte volksvertegenwoordiging zijn zonder de helft van dat volk, anderzijds zet je jezelf als partij 2-0 op achterstand door de helft van het beschikbare talent buiten te sluiten.

- Partijen die makkelijke oplossingen voor moeilijke problemen pretenderen te hebben, wantrouw ik. 

- Net als partijen die vooral willen benadrukken ‘echt een christelijke partij te zijn’. Als je zoiets moet zeggen is het meestal niet waar.

- Partijen die zeggen voor HEEL Urk te 

spreken, vallen ook af. Er is niet één Urk. 

Partijen die de pluriformiteit omarmen en 

de complexiteit die dat met zich meebrengt, 

begrijpen het beter. 

- En als laatste, partijen die vooral terug 

willen naar iets — zonder dat duidelijk 

is wat — zet die ook maar aan de kant. 

Ik wil niet terug, we moeten vooruit.


Wie blijft er dan over? Ik ben er denk ik 

wel uit. Democratie is een groot goed, 

daar kunnen ze in Oekraïne én Rusland 

over meepraten. Dus gaat u vooral

stemmen!                 Jan van den Berg