Meindert Jan Hoekstra
Geboren: 24 april 1937
Overleden: 11 mei 2021
Familie was heel belangrijk voor Meindert. Dat had de zoon van Fokke Eize en Marretje Hoekstra-Bakker vanuit huis meegekregen, als twee-na-jongste uit een gezin met negen jongens en twee meiden. In het huisje in de Kerkstraat was het woekeren met de ruimte. Tijdens het middageten nam een deel van de kinderen boven elkaar plaats op de trap. Het was een groot, gezellig gezin, dat zich op zondagavond rondom het traporgel schaarde om samen te zingen. Langdurige ruzies kwamen, ook later, niet voor. Als er al een keer onenigheid was, dan werd dat snel en duidelijk uitgesproken.
Meinderts leven verliep zoals dat van zovele leeftijdsgenoten op Urk. Al jong werd hij visserman. Eerst op de kotters van het familiebedrijf, later ook elders. Intussen had hij Janny van Slooten leren kennen, een dochter van Jannes Auto. Als hij haar op zaterdagmiddag wilde meenemen voor een rondje over Urk, dan was Janny vaak nog bezig de auto's van haar vader te wassen. Meindert zorgde dat ze sneller klaar was door een handje mee te helpen. Ook toen ze eenmaal getrouwd waren, ging het werk thuis na een lange week op zee gewoon door. De kinderen herinneren zich hoe vader hen op zaterdagmiddag naar zwemles in Emmeloord bracht. Tijdens het wachten plofte hij uitgeput neer op het grasveld naast het zwembad.
Ze trouwden in 1961 en betrokken een nieuwe woning op de Blauwe Zeedistelstraat. Het uitzicht over de singel en De Akkers zou hen de rest van hun leven blijven bekoren. Er werden vijf kinderen geboren: Marian, Hetty, Nanja, Rense en Willy. Later kwamen er vele kleinkinderen en zelfs achterkleinkinderen bij.
Janny had thuis de leiding. Ze bepaalde wat er gegeten werd, legde Meinderts kleren klaar en ze deed de financiën. Waar nodig werd Meindert ingeschakeld voor allerlei activiteiten. Die stond op zijn beurt altijd paraat. Ook tijdens de vakanties, vaak naar Zeeland of Zwitserland. Meindert zorgde op zo'n doorsnee zomerdag dat iedereen zich kon uitleven op surfplank, strandstoel of opblaasboot of langs de waterkant. Van de vroege ochtend tot aan de avond was hij dan bezig met inpakken, opzetten, optuigen, assisteren, afbreken, inpakken en schoonmaken. Tussen alle bedrijven door deed hij een dutje op de achterbank van de auto.
Hij was 39 jaar oud toen hij getroffen werd door een maagbloeding. Artsen bereidden de familie voor op het afscheid, maar Meindert herstelde toch, al moest hij de visserij al snel daarna vaarwel zeggen. Hij ging aan de slag in het familiebedrijf van zijn zwager Jan. Hij was magazijnmeester, taxichauffeur, pompbediende en autopoetser. Naast het werk en alle familieactiviteiten was Meindert jarenlang ouderling, eerst in de Gereformeerde Kerk en later in de Christelijke Gereformeerde Kerk Maranatha. Het belang van het geestelijke leven werd met woorden, maar vooral met daden overgedragen op de kinderen.
Na zijn pensioen bleef Meindert actief. Bij zijn maot Lub van de UK 194 was hij nog jarenlang actief op de box. Dikwijls trok hij er ook samen met Janny op uit voor een fietstocht of een vakantie met de kruiser. En elk jaar brachten ze tijdens de appelpluk twee weken door op het fruitbedrijf van dochter Nanja in Den Bommel. Daarnaast was zingen een rode draad in zijn leven: in de auto, tijdens de afwas en bij Crescendo.
Een keerzijde van het grote, hechte gezin waarin Meindert opgroeide, was dat in de loop der jaren zo vaak afscheid genomen moest worden. Toen Meindert stierf, leefde alleen zijn broer Piet nog.
In 2018 overleed Janny aan de gevolgen van kanker. Hij was daarna eenzaam, maar niet alleen, zoals hij zelf zei. Hij genoot van het regelmatige bezoek, onder andere van de familie Van Slooten, die daarin zeer trouw was. Maar het huis was leeg als hij thuiskwam en de glans was eraf. Toen hij in april 2021 te horen kreeg dat hij ongeneeslijke longkanker had, onderging hij die diagnose uiterst rustig. Verdere behandeling wilde hij niet. Met de nodige hulp en pijnbestrijding kon hij thuis blijven. Daar overleed hij uiteindelijk in het bijzijn van zijn geliefden, in alle rust.
Boven de rouwkaart kwam een vers uit Psalm 119, de lievelingspsalm van Meindert:
Mijn lippen zullen Uw lof overvloediglijk uitstorten, als Gij mij Uw inzettingen zult geleerd hebben.