Ingezonden
Urk, let op
uw seack!
Wat een verademing. Wat een belevenis. We mochten sinds langere tijd weer echt Koningsdag vieren. En wat een geweldig programma was er neergezet die dag. Vanaf de aubade tot en met het Oranjeconcert hebben we met volle teugen kunnen genieten. En er waren toch ook een paar bijzondere dingen die mij in ieder geval, als voormalige buitenstaander, opgevallen zijn.
Ik ben op zo'n moment geneigd om de dag te vergelijken met dat wat ik gedurende 42 jaar 'an de walle' meegemaakt heb van deze dag. De dag begon met een aubade die op heel veel plekken al niet meer wordt gehouden. Ik herinner me nog dat deze aubade werd gehouden met alle schoolkinderen van het dorp. De hele Hofstee stond dan vol met schoolkinderen en die zongen dat het een lieve lust was. Wat mij betreft mag de aubade bij het gemeentehuis nog heel lang blijven. Bijzonder was ook dat de burgemeester nog aandacht vroeg voor Wilco de Groot die nog steeds niet terecht is. Ook dat kenmerkt Urk.
Wat voor mij heel erg bijzonder was, was het Oranjeconcert aan het eind van de dag in de Ichthuskerk. En dan niet alleen de twee prachtige koren die zongen, maar vooral dat de burgemeester de avond opende met gebed. Hij zei zelf dat hij nog nooit op een preekstoel had gestaan en dat zal vast waar zijn. Maar dat er een burgemeester op een preekstoel staat en dat hij met ons de bijeenkomst opende met gebed was heel bijzonder.
Saamhorigheid en geloof zijn twee heel belangrijke kenmerken van Urk. En het is van groot belang dat we die vasthouden. Het is als de twaalf stenen uit de Jordaan (Jozua 4 : 20). Ik heb in mijn leven twee keer meegemaakt dat de kerkdeuren van een gemeente moesten sluiten omdat de leden verouderden en er steeds meer wegvielen. Soms doordat de kinderen zich elders hadden gevestigd, maar ook omdat er kerkleden vertrokken of wegbleven en dat daardoor het aantal kerkgangers te klein werd. Daarom is het zo belangrijk dat er jongeren zijn die de plaats van de ouderen innemen. Als dat niet het geval is, zal het aantal kerkgangers snel afnemen. En geloof me, dat zal op Urk ook gebeuren.
Als we niet oppassen is dat moment eerder dichtbij dan we zelf misschien denken. Daarom is het zo belangrijk om onszelf en onze jeugd voor te houden hoe belangrijk het behoud van onze cultuur is. En ik hoop dat we daarvoor onze diepe kerkelijke kloven eens kunnen overbruggen. Dichten hoeft niet eens, want dat is schier onmogelijk. Maar als we wat meer samenwerken, zal er meer begrip voor elkaar komen en zal onze eigen cultuur wellicht door onszelf meer op waarde worden geschat. Ik hoop dat Koningsdag ook dat inzicht heeft opgeleverd.
Gerrit Schenk, Vuurbaak 15.