De buit is binnen

Het is de eerste week van 2022 als Gabriëlle vraagt: 'Ga je even gezellig mee naar de supermarkt?' Ik ben niet achterdochtig aangelegd, maar bij deze vragen - en vooral als er gezegd wordt 'ga je gezellig' - gaat er gelijk een alarmbel rinkelen, en denk ik meestal: dit gaat geld kosten.

Nu echter niet. We tuffen lekker naar Châlus - vijf minuten verderop - en babbelen onderweg over het jaar dat voor ons ligt, met alle uitdagingen van dien. We hebben het ook over het afgelopen jaar en hoe miserabel dat is verlopen. Maar we houden moed. Ondertussen draai ik het parkeerterrein op en we stappen uit. Nog steeds geen duiveltje op mijn schouder dat fluistert 'pas op, pas op'. Wat me wel opvalt is dat als we eenmaal binnen zijn, er gelijk de spurt in zit richting de achterkant van de winkel. Alle voordeeltjes links worden allemaal laten liggen. Er is alleen oog voor de slager.

Klopt dit wel?

Als we daar aankomen stiefelt ze naar de koelingen die voor de toonbank staan, draait zich om en zegt: 'Zou dit kloppen?' Ik kijk in de koeling en zie enorme zakken vlees liggen met alle delen van een varken erin. Als ik verbaasd zeg: 'Ja, waarom niet?', zegt ze: 'Zie je die prijs, dat kan toch nooit? Dit is 20 kilo voor 20 euro?!' Ik kijk in de rondte en zie een reclamebord met dezelfde zakken erop en de mededeling dat de actie duurt van 4 tot en met 9 januari - zo goed is mijn Frans op dit moment al dat ik dat kan lezen. 

Vlees voor een prikkie

Ik zie dat de slager al een beetje vragend naar ons staat te kijken en zeg: 'Vraag het anders even aan de slager'. Ze loopt resoluut naar hem toe, en komt even later terug. Ik heb ondertussen het vlees even geïnspecteerd (nu komt mijn ROBU-verleden als uitbener van pas) en kom tot de conclusie dat het supervers vlees is. 'Dit is een actie die ieder jaar terugkomt' zegt ze. In de eerste week van januari kun je tegen bodemprijzen vlees in bulk kopen. Welke zullen we doen? Er liggen diverse zakken. De één met strengen karbonade en de ander met hammen en schouders. Ik zeg: 'Neem die met karbonade, dat kan ik nog wel'. Ze trekt een zak uit de koeling en legt die in de winkelwagen: 'Dat was het'. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Niks meer?!' 'Nee' zegt ze en loopt weg.

Taalbarrière

Als we bij de kassa staan, zegt ze: 'Ik krijg wel de kriebels in mijn buik'. 'Waarvan dan?' vraag ik. 'Nou' zegt ze, 'ik weet niet of ik de slager goed begrepen heb'. Ondertussen is ze aan de beurt om te betalen. De juffrouw gebaart dat de zak in de winkelwagen kan blijven liggen. Ze scant het etiket en zegt: 'Vingt euro' oftewel vertaald 'twintig euro'. We kijken elkaar aan en Gab begint te glunderen. Vervolgens geeft de caissière de bon aan Gabriëlle en begint in rap tempo te ratelen en te wijzen op de bon. Ze kijkt ons vragend aan en begint weer het hele verhaal van voor af aan en wijst op de bon. Ik zeg: 'Begrijp jij dit Gab?' Die haalt haar schouders op en bukt zich naar de caissière en vraagt of ze Engels wil spreken.

Attentie attentie

Resoluut draait de mevrouw zich om en grijpt een microfoon. Even later geniet de hele winkel mee als ze vraagt - in het Frans - of er een caissière is die Engels spreekt, want er staan twee Hollanders die geen Frans spreken. Zonder op hulp te wachten begint ze weer van voor af aan op de bon te wijzen, een bedrag te onderstrepen, en een armgebaar te maken dat de hele winkel bestrijkt, en vraagt of we het begrijpen. De rij bij de kassa groeit en groeit. Gab zegt snel: 'Oui, oui, d'accord'. Als we weglopen zeg ik tegen haar: 'Weet je nou wat ze zei dan?' Ze zegt: 'Nee, maar ik kreeg het Spaans benauwd met al die mensen die stonden te wachten'. 

Tegoed

We lopen naar de auto. Als we zitten, zegt ze: 'Het laat me toch niet los'. We pakken de bon er weer bij en zien dat er half op de bon een bedrag staat en een datum van februari 2022. Opeens veert ze op en roept 'Wacht even'. Ze snelt de auto uit en verdwijnt weer in de winkel. Een kwartier later komt ze triomfantelijk met een winkelwagen met zakken vlees weer naar buiten. 'De buit is binnen' roept ze. Ik vraag haar verwonderd: 'Hoe heb je dat gedaan?' Ze zegt: 'Ik zag in de auto dat er een meisje achter de servicebalie stond waarvan ik weet dat zij Engels kan. Haar heb ik het me uit laten leggen. Je spaart het hele jaar punten op je kaart en deze kun je in het begin van het nieuwe jaar inwisselen tot begin februari, voor alles uit de winkel. Daarna ben je ze kwijt. En toen dacht ik: nou vlees kan in de vriezer, dus heb ik voor ons tegoed nog meer zakken vlees gekocht, want jij kan toch uitbenen?'

De vriezer vol

Op de terugweg heb ik alleen gedacht waarom er niets was wat mij heeft gewaarschuwd. Ik sta vervolgens tot diep in de nacht mijn vaardigheden van 44 jaar terug op te diepen, maar, ik ben eerlijk: het ging me niet slecht af. Ontelbare karbonades met en zonder bot, rollades, echte vleeskrabbetjes, nasi- en bamivlees hebben de weg naar de vriezer gevonden, en zullen op een bord geserveerd worden van eenieder die nog bij ons aan de tafel schuift.

In de agenda van 2023 staat al vermeld in de eerste week van januari: 'tegoed omzetten in vlees Intermarché'.