Nooit los van Hem
'Ik ben de Wijnstok en jullie zijn de ranken.'
Johannes 15 : 5
Wie ooit een wijnstok van dichtbij heeft bekeken, begrijpt onmiddellijk wat Jezus met dit beeld bedoelde. Bij de meeste andere struiken zijn de takken immers duidelijk van de stam te onderscheiden, maar bij een wijnstok niet. Je kunt niet zeggen waar de stam ophoudt en de rank begint. Het was op de avond van het laatste Pascha dat Jezus dit beeld van de wijnstok gebruikte om Zijn discipelen te troosten. De stemming was bedrukt. Het werd steeds duidelijker wat er ging gebeuren. Jezus ging Zijn discipelen verlaten. 'Ik ben de ware Wijnstok', zei Jezus, 'en jullie zijn de ranken.' Het waren warme woorden. En met die woorden wees Jezus op de diepe verbondenheid tussen Hem en Zijn discipelen. Ze waren niet zomaar aan elkaar verbonden. Nee, hun verbondenheid was er één als die van de wijnstok en zijn ranken. Twee planken kun je aan elkaar timmeren. Maar ze zijn niet met elkaar vergroeid. Een rank komt uit de wijnstok voort. Dan heb je het alleen nog maar over de buitenkant. De verbondenheid die van binnen zit, is nog dieper, nog intenser. De levenssap in de stam is dezelfde levenssap in de ranken. God de Vader had hen aan elkaar verbonden. Als de grote Wijngaardenier had Hij voor hen gezorgd. Dat zou Hij blijven doen. Deze verbondenheid zou blijven. Ook na Zijn heengaan. Niets kan ons van Jezus scheiden. Dat de discipelen zorgen hadden over de tijd die ging komen, was te begrijpen. In meerdere toespraken had Jezus hen gewezen op hun verantwoordelijke, maar ook moeilijke taak. Ze zouden het aankunnen, mits ze door het geloof nauw met Hem verbonden bleven. Alleen in de verbondenheid met Hem zal ook ons leven opbloeien, zal ons leven vruchtbaar zijn.
Gebed
Jezus Christus, U bent de ware Wijnstok. Alleen in de verbondenheid met U is er eeuwig leven, Laat me in U blijven groeien, bloeien. Amen.