WK
Nog drie nachtjes slapen dan begint het wereldkampioenschap voetbal in Qatar. Een WK in de herfst, dat is even wennen. Persoonlijk kijk ik er weer naar uit. Het huis een beetje versieren, Wales tegen Iran om elf uur in de ochtend, een WK-pool op het werk en met SV Urk, het hoort er allemaal bij. De wedstrijden worden door mij traditiegetrouw samen bekeken met een aantal goede vrienden en de overige gezinsleden. Oranjebitter en wat lekkers erbij, wie doet je wat. In 2010 was het overigens mijn schuld dat Nederland geen wereldkampioen is geworden. Elke wedstrijd van Oranje werd bekeken op Duinriet 10. Met name de kwartfinale wedstrijd tegen Brazilië, vrijdag 2 juli om vier uur 's middags was legendarisch. Zelfs de arme DHL-bezorger mocht tijdens zijn werk gewoon meekijken van en bij ons; dat hij bij het vieren van een doelpunt in al zijn enthousiasme zelfs een glas met drinken omstootte namen we op de koop toe. Dronken van geluk, of was het wellicht van de Oranjebitter, werd er een feestje gebouwd. Nederland drong uiteindelijk door tot de finale. Maar daar had ik bij het plannen van mijn zomervakantie een paar maanden eerder natuurlijk helemaal geen rekening mee gehouden. In eerste instantie verzweeg ik het dan ook maar voor mijn vrienden, want zo'n vaart zou dat niet lopen, een finaleplaats. Uiteindelijk moest ik met de billen bloot. De zevende en laatste wedstrijd, de finale, kon niet bij ons bekeken worden. Ik tartte het noodlot, werd me verweten, ik had de ketting verbroken, en meer van dat soort retoriek. De rest is historie, Spanje wereldkampioen en dat is volgens m'n maot Hessel tot op de dag van vandaag niet de schuld van Andres Iniesta maar van mij. Ik draag dit nog steeds met me mee.
Nieuwe ronde nieuwe kansen, ik heb er ondanks alle maatschappelijke ophef en verontwaardiging gewoon weer zin in. Vriend Arjen, die ouderwets op zijn knieën door de kamer glijdt bij een belangrijk Nederlands doelpunt, het verveelt nooit. Door het eerder geschetste trauma uit 2010, kijk ik nu altijd gelijk naar de pijnpunten in het wedstrijdschema voor de Urker gemeenschap. SV Urk 1 speelt op 3 december tegen Stedoco in Hoornaar. Als nummer 1 van poule A trapt het Nederlands elftal dezelfde middag af tegen de Verenigde Staten in Doha voor een plek bij de laatste acht. Om nog maar te zwijgen over de finale, Nederland - Japan op zondagmiddag 18 december om 16.00 uur. Dus aan alle ingeplande organisten van deze middag geef ik mee: jullie kunnen misschien nu nog met iemand ruilen.
Jelle Loosman