De oorwurm
Zoals in de vorige column beloofd, deze keer over de oorwurm of oorworm. Nadat ik de skallebieters had ontdekt, was het voor mij van belang ergens een oorwurm te vinden om op de foto te zetten. En dan moet je soms even geduld hebben, maar een keer dat ik andijvie uit de tuin haalde en op het aanrecht neerlegde, kwam er plots een oorwurm uit de krop lopen. Dan snel een paar foto's en hebbes, want daar wachtte ik op. Nu een paar weetjes over die wurm. Een oorwurm heet zo, omdat mensen heel vroeger dachten dat ze doofheid konden genezen. Oorwurmen werden gedroogd en vermalen als geneesmiddel. Ook dachten mensen dat oorwormen graag in je oor kruipen, maar dat is niet zo. Oorwurmen of oorwormen zijn insecten met opvallende tangen aan het achterlijf. Ze houden zich overdag schuil in planten, tussen bladeren, of in spleten en kieren in hout of steen. 's Nachts gaan ze op zoek naar voedsel, dat bestaat uit blaadjes en kleine insecten zoals bladluizen. De oorwurm is een toegewijde moeder, dat is echt een uitzondering in de insectenwereld. De meeste zijn van 'eieren leggen en wegwezen'. Moeder oorwurm legt haar eieren in de grond, meestal 20 tot 40, en zorgt de hele winter voor ze. Als ze wegrollen, gaat zij ze ophalen en legt ze weer netjes bij elkaar. Ze verdedigt haar eitjes tegen rovers en ze likt ze regelmatig keurig schoon (dat helpt tegen schimmels). De eieren komen in het voorjaar uit. De jonge nymfjes (zo heten onvolwassen insectenvormen) blijven eerst nog lekker in 'hotel mama' en komen hun nest niet uit. Moeder verzorgt en voedt ze tot ze het volgende stadium bereiken, dan pas gaan ze het huis uit. Ze maken in totaal vier stadia door, voor ze in de zomer echt volwassen zijn. Die nymfvormen lijken erg veel op de volwassenen, je moet echt met een loep segmentjes tellen om het verschil te zien. Ze gaan van het ene naar het andere stadium door te vervellen. Voor het winter wordt paren ze. In de winter verblijven ze onder de grond, of onder de bast van bomen. Oorwurmen hunkeren eigenlijk naar een knuffeltje, ze houden ervan dat hun lijfje zo veel mogelijk wordt aangeraakt door hun omgeving. Alle oorwurmen houden van vochtige, nauwe ruimtes. Ze zijn bang om uit te drogen, vandaar dat je ze ook in huis vindt. Zo zie je maar weer dat je soms een heel verkeerde indruk van een bepaald insect krijgt, terwijl ze meestal zeer nuttig zijn in onze natuur.
Jacob van Veldhuisen
j.vanveldhuisen@kpnmail.nl
