Linkerhand en rechterhand
Nieuwjaarsdag 2023. Het is druk bij moeders in de flat. We schudden driftig handen. Gaan weer zitten. Staan weer op. En schudden opnieuw handen.
‘Vuul eil in zeegen, zwager’.
‘Ja, jie ok de beste winsen’.
Het Ouwe Mins mag blijven zitten. Kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen passeren in kolonne. Ze glundert. Broertje geeft haar drie dikke poesen. ‘Julie ok allemoal een gelokkig nait joar!’, maakt hij zich er verder gemakkelijk vanaf.
Wanneer het leger Israëls voorbij is getrokken en iedereen een stoel gevonden heeft, is het tijd voor het jaarlijkse wedstrijdje goed doen. De dankdagcollecte.
‘Wat adden julie op-elevert, Broer?’
‘Net gien ton’, rondt die het wat gunstig af.
‘Wij adden oenderd in tiene’, roept Schoonzus enthousiast.
De blijdschap over de hogere opbrengst vergaat echter net zo snel als die opkwam, want Broer weet te vertellen dat het per lid dan dus behoorlijk minder was. ‘In’, voegt hij er bescheiden aan toe, ‘Wij eawen vanzelluf ok grotere gezinnen’.
Ongeveer alle kerkverbanden zijn vertegenwoordigd en de duizendtallen vliegen door de kamer.
Wanneer iedereen zo’n beetje is geweest, rest er nog één grote vraag: ‘Wat adden julie dan, Zwager?’
‘As Zwager z’n tienden et egieven, dan adden ze al maar dan al oenze karreken bij eenkanger’, weet Zusje. En dat is natuurlijk zo. Zwager zelf laat echter het achterste van zijn tong niet zien.
‘Ik bin bleede tot wij niet te koop lopen mit de opbringst’, zegt hij misschien wel oprecht bescheiden, ‘Ik mag m’n linker-aand niet lotten wieten, wat m’n rechter gift’.
‘Nee, maar de boekouwer wiet et wel’, sneert Broer, ‘Alles vor de oftrek’.
Dat is een rake! Het wordt even stil. Zwager wordt er echter warm noch koud van. ‘Van meen bedrag wiet de belasting inderdaad ok of’, kaatst hij terug. En die zit ook, natuurlijk.
De feestdagen zijn voorbij. 2022 kenmerkte zich als een dure tijd. Er was sprake van extreme inflatie, dure diesel en de energiekosten stegen door het dak. En toch. Na de tienduizenden euro's die de loterijen opbrachten, gaven we tonnen uit aan vuurwerk. Van het geld dat over was schonken we een recordbedrag aan Ethiopië. En uiteindelijk gingen we pas echt goed los op de laatste dag van het jaar. Met meer dan twintig kerken haalden we misschien wel driekwart miljoen op. We zijn een bijzonder dorp. En dat zijn we! We zouden er alleen wat minder mee te koop moeten lopen.
watwietwillem@outlook.com