Hebben we het te goed?
'Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis op, en volge Mij.'
Mattheüs 16 : 24
Lijdenstijd: zeven zondagen over het lijden van de Heiland. ‘O Liefde Die, om zondaars te bevrijden, zo zwaar woudt lijden.’ ‘Ik zou geheel liefde moeten zijn om Uw liefde te beantwoorden. Mijn val heeft mijn hart koud gemaakt, maar Gij, Liefde van mijn liefde, doet het weer door Uw Goddelijke liefde ontbranden.’
Zo kom je graag achter Christus aan. ‘Zo iemand achter Mij wil komen…’ zei Jezus tegen de discipelen. Wekken Zijn woorden het verlangen in uw hart om Jezus als overste Leidsman te hebben? Dat is een wonder! Immers, ‘wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een iegelijk naar zijn weg’. Je gaat je eigen gang, totdat…! Totdat Christus je te sterk wordt. Totdat je ‘ik’ breekt en je verlangen buigt.
En dan? Dan wordt het leven fijn! Dicht bij Hem Die liefde is. Bij Hem Die altijd helpt. Bij Hem Die je problemen oplost. Toch? Nee, zo simpel ligt het niet. De Heere Jezus maakt het ons moeilijk... Wie achter Hem aan wil komen, die moet onder andere zijn kruis op zich nemen. Nee, wij hoeven niet Jezus’ kruis te dragen. De toorn van God en de aanvallen van de hel heeft Hij op Zich genomen. Maar toch wel, in Zijn spoor, ons kruis.
Het kruis betekent lijden. Vervolgd worden. Niet begrepen worden door je omgeving. Soms aan een einde raken met je bedrijf. Een knak krijgen in je gezondheid. En altijd strijd leveren tegen de duivel en de zonden om je heen en in je hart.
Zijn we dan niet wat al te gemakzuchtig geworden? Gaat het ons niet al te goed? Zoeken we niet al te veel vooral de uiterlijke voordelen van de godsdienst? Welvaart, vreugde, niet te moeilijk doen…? Maar Christus volgen betekent ook met Christus willen lijden. ‘Het is iets groots, o Jezus, U gelijkvormig te zijn. Geef dit hart weer lust tot Uw vernedering. Uw diepe verachting moet zijn rustpunt zijn, opdat het aan Uw hart gelijkvormig moge worden.'
Ds. M. van Reenen