Tuindorp: een bloeiende buurt

Diverse (oud-)bewoners delen hun herinneringen en anekdotes

Een bloeiende buurt, waar veel bewoners mooie herinneringen aan bewaren. Half Urk lijkt er wel gewoond te hebben en tal van winkels waren in deze buurt gevestigd. Denk aan Jelle 'de Gruunteboer', Slagerij Blom, Bakkerij De Kof, de Kleine Spar en ook Het Urkerland zelf. Daarom op deze pagina's aandacht voor deze bijzondere buurt: Tuindorp. Diverse (oud-)bewoners delen hun herinneringen.

Annie Schraal-de Vries (63) heeft een deel van haar jeugd in Tuindorp doorgebracht. Trijntje de Vries-Weerstand (84), de moeder van Annie, is nog een van de oudere bewoners van Tuindorp en woont inmiddels meer dan vijftig jaar op Wijk 8-20. Annie vertelt: ,,De mooiste herinnering die ik aan Tuindorp heb, is de gemeenschap waarin je opgroeide. Er was veel jeugd en je groeide als het ware met elkaar op. In de zomervakantie werden er tenten opgezet aan de overkant van de Singel. Daar bleven we dan zes weken en we aten en sliepen er ook gewoon. De Singel was ons zwembad en daar zwommen we in met rubberboten. Als je aan kwam rennen, was het altijd de vraag of je in of naast de boot zou belanden. Meestal werd het ernaast. We speelden veel met elkaar, denk aan de 'ouderwetse' spelletjes als verstoppertje. Vlak bij ons had je van alles: de groenteboer, de bloemist, Het Urkerland, noem maar op. Ik was een jaar of tien dat we er kwamen wonen op Wijk 8-20. Wiebe Leistra begon eveneens in Wijk 8 een bloemenwinkel. Als je dat huis nu ziet, is het niet meer voor te stellen dat daar een bloemenwinkel heeft gezeten. Met Moederdag liep ik ook mee om bloemen weg te brengen, samen met Klaas Schraal, daar bewaar ik warme herinneringen aan. En natuurlijk de feesten die er zijn geweest: 1000 jaar Urk en het 25-jarig jubileum van koningin Juliana. Wat we als buurt toen met elkaar gedaan hebben, mijn vader die een groot aantal kronen oranje verfde, vlaggetjes die gemaakt werden, ik heb daar hele mooie en warme herinneringen aan. En als er een optocht was, bestond die meestal wel uit tientallen wagens. Als je iets werd gevraagd voor een ander te doen, dan deed je het. In Tuindorp stond iedereen voor elkaar klaar. Af en toe kom ik nog wel eens buurtkinderen van vroeger tegen en dan merk je dat je daar nog een verbintenis mee hebt, hoewel je elkaar wat minder ziet. Toen was de tijd ook heel anders dan nu. Naarmate je ouder wordt, ga je steeds meer waarderen hoe je in Tuindorp met elkaar bent opgegroeid."

Betty Kramer-Loosman (53) is een huidige bewoonster van Tuindorp. ,,We wonen er al dertig jaar. Mijn man en ik zijn in 1992 getrouwd en een jaar ervoor hadden we ons huis gekocht. Onze leukste anekdote is als volgt: we hadden in december 1990 een receptie van een echtpaar dat zoveel jaar getrouwd was. Er kwam een meneer bij ons aan tafel en er werd gevraagd: welke kant gaan jullie op, en willen jullie deze man dan afzetten in het Oude Dorp? Dat was prima, wij konden hem wel even afzetten. Het bleek Jaap de Sigaar, die woonde op Wijk 7-74. We hebben hem toen thuisgebracht en vervolgens begon hij heel mooi te vertellen. Niet alleen over zijn huisje, maar ook over zijn overleden vrouw Trui, die hij erg miste. Het jaar erop is Jaap overleden. In juni 1991 hebben wij zijn huisje gekocht, dat was heel bijzonder. We zagen het destijds in Het Urkerland te koop staan en ik zei toen: volgens mij is dat het huisje van die man. Nu wonen we er dus al dertig jaar. Natuurlijk is het huisje wel wat veranderd, na ons trouwen hebben we het verbouwd en is er bijvoorbeeld een nieuwe keuken gekomen. Het is echt een fantastisch plekje. Jaap de Sigaar was een bekend iemand en na mijn trouwen zijn er nog wel familieleden langs geweest die even zijn komen kijken hoe het huisje was geworden. Leuk om toen te horen hoe het vroeger was. Ik woon er nog steeds met plezier en aan beide kanten heb ik superlieve buren. Die van de ene kant wonen er al dertig jaar, die van de andere kant zo'n 24 jaar. Ik ga niet verhuizen, dit is een prachtig mooi plekje. Soms kom ik wel eens bij vriendinnen in het Urkerhard, maar hoe wij hier zijn, is toch net iets anders. De buurvrouw kijkt hier bij wijze van spreken onder de pannen: 'wat eten jullie?' Vervolgens gaan we even proeven. Een gebakken visje delen we gewoon. Wat ook leuk is aan deze buurt: in de zomer is het best wel warm aan de achterkant, dus zitten we dan aan de voorkant. Er komt dan altijd wel iemand bij en voor je het weet zit heel de buurt bij elkaar!"

Teun Leistra (55), oud-bewoner van Tuindorp, is al een tijdje bezig met het verzamelen van foto's van en verhalen over Tuindorp. Inmiddels heeft hij al een hele collectie. Hij vertelt erover: ,,Al langere tijd ben ik geïnteresseerd in oude foto's. Na het overlijden van een tante van mij kreeg ik van haar dochter een stapeltje oude foto's van personen die bij ons in de familie hoorden, maar die ik niet kende. Het bleken de opa en opoe van mijn moeder te zijn. Ik bedacht mij toen: wie is nou onze familie? Ik besloot dit uit te zoeken. Bij het oude gemeentehuis kun je daarvan een uittreksel krijgen, maar het leek mij leuker om te proberen bij elke naam een gezicht te krijgen. Ik heb contact opgenomen met Klaas Kramer van de werkgroep Genealogie op Urk en hij heeft mij de benodigde informatie toegestuurd. Ik ben begonnen met de familie van de kant van mijn opoe. Na een paar maanden had ik vier generaties aan gezichten bij elkaar. Hierna ben ik begonnen met het uitpluizen van de familie van mijn opa's kant. Deze bleek een stuk moeilijker te zijn, omdat veel familieleden hiervan vroeger zijn vertrokken richting IJmuiden en de Zaanstreek. Dankzij familieleden is het mij hier ook gelukt om vier generaties vast te leggen aan de hand van foto's. Toen ik deze familieleden compleet had dacht ik: wat nu? Op een avond bladerde ik wat door mijn foto's heen en kwam ik foto's van Tuindorp tegen. Het leek mij toen heel leuk om onze oude buurt in kaart te brengen, ook weer aan de hand van foto's. Ikzelf ben in Tuindorp geboren en heb daar een deel van mijn jeugd doorgebracht. Aan Tuindorp bewaar ik hele mooie herinneringen en het was voor ons een geweldige tijd. Mijn vader Wiebe Leistra had er een bloemenwinkel. Eerst op Wijk 8-15 een hele grote glazen kas, voor die tijd wel iets aparts. Later is de winkel voortgezet op Wijk 8-12. Helaas werd hij afgekeurd vanwege zijn rug en kon hij de winkel niet langer voortzetten, dus zijn we eind jaren 70 uit Tuindorp vertrokken. Hoewel ik dus maar kort in Tuindorp gewoond heb, liggen er voor mij de mooiste herinneringen. Met alle buurtkinderen verstoppertje en jampeldekamp spelen, dat was altijd feest. Ik weet nog dat er tegenover de Jachin Boazkerk een grasveld was, waar nu de weg is, met een klein bos. Aan de ene kant kon je erin, aan de andere kant eruit, maar middenin was het helemaal open. Daar hadden we een kleed liggen en daar mochten we ook eten. Mijn moeder Alie kwam dan aan met de kost. Waar nu het gemeentehuis is, had je vroeger ook een bos, en daar hebben we de grootste hutten gebouwd. Je kon zo bij elkaar binnenlopen in Tuindorp. De buurtfeesten waren legendarisch en iedereen, van klein tot groot, deed eraan mee. Datzelfde geldt voor de optochten, we hadden de grootste lol. In één woord geweldig. Alles op deze buurt deed je met elkaar en voor elkaar. In eerste instantie zou ik alleen de gegevens van bewoners van toen verzamelen, maar dat breidde zich al snel uit, tot de huidige bewoners aan toe. Een flinke klus, omdat het wel lijkt of half Urk daar heeft gewoond, maar je krijgt echt de mooiste verhalen. Meer informatie over of foto's van Tuindorp zijn altijd welkom via 06-23367730 of de_leit@hotmail.com."