Jaarkompas
Hè hè, we hebben de Blue Monday gehad lieve mensen, de dag van het jaar waarop we ons volgens marketinggoeroes en snelle reclamejongens het meest ellendig voelen. Als dat echt zo is, hebben we niks te zeggen dit jaar, maar dat zal de tijd ons leren. De januarimaand vraagt in ieder geval om reflectie en goede voornemens. Niks zo knisperend vers als de eerste maand van een nieuw jaar. Een heel jaar ligt op ons te wachten, twaalf maanden vol van verlangens en verwachtingen. Wat ons in het komende jaar overkomt, hebben we niet voor het uitkiezen, maar we kunnen wel kiezen waar we aandacht aan besteden. Want een jaar is zo maar weer voorbij en heb je dan de tijd door je vingers laten glippen, of bewust gekozen voor bepaalde zaken?
Vanuit die gedachte bevond ik me op een regenachtige dinsdagavond aan de gezellige keukentafel van maot Petra. Ik was op internet een boekwerk tegengekomen, YearCompass, dat je helpt bij het reflecteren op het voorbije jaar en het plannen van het komende jaar. Met zorgvuldig geselecteerde vragen ontdek je je eigen patronen en kun je je ideale jaar voor jezelf ontwerpen. De oplettende lezer weet: ik sla aan op dit soort ‘gekkigheid’, dus ik had het online boekje lekker 1998-style uitgeprint en samen gingen Pé en ik aan de slag. De conclusie over het voorbije jaar bij ons beiden: heel veel activiteiten omtrent ‘vort’ en ‘vreet’. Beetje confronterend wel. En hoe snel je vergeet; bij de vraag ‘wat is het grootste ding wat je in 2022 hebt afgewerkt?’ moest Petra mij herinneren aan de verbouwing van Het Atelier. Toch geen klein dingetje vorig jaar...
Voor het nieuwe jaar namen we ons voor toch wat meer ‘body’ te geven aan wat we echt belangrijk vinden. De kolommen ‘fysieke gezondheid, conditie’ of ‘een betere toekomst’ met wat goede gewoontes vullen bijvoorbeeld. Ik weet niet of ‘opperdan’ gaan en gezellige etentjes nou echt de wereld beter maken, zeg maar.
Maar ook mentale gezondheid is zo’n onderdeel van het jaarkompas, net als vrienden en familie. Hoe ik me voel, hangt sterk samen met de interactie met mensen. We zijn allemaal sociale wezens, we hebben anderen nodig om ons gelukkig te voelen. Wij Urkers misschien nog wel meer, gezien onze vele sociale bezigheden. Van een bekkien bij moeders, tot de wekelijkse kransavond of het ‘zitten’ met onze voetbalploeg. Het geeft je energie (als het goed is) en dat hebben we nodig. Voor de drukte van alle dag. En voor de moeilijke periodes die er ook altijd zijn in een jaar.
Zo kan ik enorm genieten van het gezelschap van mijn Pieterpad-vriendinnen, waarmee ik af en toe een lange wandeling maak door Nederland. Meaken, buitenlucht, actief bezig zijn, allemaal dingen die ik leuk vind en waar ik meer tijd aan wil besteden. Maar ook eens wat vaker op een köppien langsgaan bij mijn toch wel op leeftijd komende ome Willem en tante Marretje, nu ik deze lieverds nog gewoon om de hoek heb. Of wat meer aandacht geven aan die ene maot die wel wat extra steun kan gebruiken. Uiteindelijk draait het er in het leven niet om wat je hebt, maar om wie je in je leven hebt. Kortom, de plannen zijn gemaakt, als God het wil en wij leven gaan we het meemaken dit jaar.
P.S. een lief rijmpje:
Is er iets aan de hand,
Loopt het uit de klauw,
Kan ik geen kant meer op,
Dan kan ik nog naar jou.
Denk er even een vet Rotterdams accent bij en je hebt voor mij de essentie van vriendschap te pakken.