Vijftig jaar 't Scheepke: ‘eenvoudig over de rijkdom van God vertellen'
De leiding én Schepelingen staan stil bij gouden jubileum
In een knusse woonkamer aan De Akkers zitten Annie Ruiten, Alice Hoekman en Dineke Bode. Charlotte, dochter van Dineke, maakt het gezelschap compleet. Ze zijn bijeen vanwege een bijzonder feit: ’t Scheepke bestaat vijftig jaar. Er wordt teruggeblikt op een halve eeuw evangelisatiewerk. ,,God zorgt.’’
Vanuit Noord-Brabant kwam ze naar Urk: Annie Ruiten-Doff. Ze is inmiddels 81 jaar en hét gezicht van ’t Scheepke. Hoe is het allemaal begonnen? Annie: ,,Er waren in 1973 veel koren en verenigingen rondom Gods Woord op Urk. Maar voor mensen met een beperking was er niets. Daar wilde ik, samen met wat gemeenteleden, verandering in brengen. Met de steun van dominee Van Mechelen wisten we een groep op te starten.’’ Het is dan zaak om na te denken over een naam en een logo. Het lied ‘Scheepke onder Jezus’ hoede’ biedt inspiratie. De naam en het logo, een schip met kruisvlag, zijn een feit. De bezoekers worden Schepelingen genoemd, de leider de Schipper. De groep start met acht ‘man’.
Eén God, één Jezus
Maar liefst 43 jaar was Annie de Schipper van ’t Scheepke en ze kijkt dankbaar terug op dat tijdperk. Ze zit vol verhalen en enthousiasme over het indrukwekkende evangelisatiewerk. Wat ze meteen benoemt is het interkerkelijk-zijn. Dat was bij de start al de insteek en is na vijftig jaar nog steeds het richtpunt. ,,Van Pinkstergemeente tot Oud Gereformeerd; kerksoorten ken ik niet. Er is één God en één Jezus.’’ Ieder uit het geloof op een eigen manier, ook - en misschien wel met name - mensen met een beperking. ,,Het omgaan met en in de huid kruipen van de Schepelingen is een gave. Sommigen zijn niet te verstaan, maar aan de ogen is af te lezen wat ze kwijt willen. Voor het geloof van hen neem ik mijn petje af!’’
Batterij weer opgeladen
,,De Heere Jezus tot de Schepelingen brengen. Dat was en is waar ’t Scheepke zich voor inzet’’, aldus Annie. Alice Hoekman is al 46 jaar betrokken bij de groep. Ze vertelt: ,,Ik begon er toen ik 17 jaar was. Ik was altijd op de achtergrond actief, maar sinds 2016 mag ik de Schipper van ’t Scheepke zijn. Het is intensief, maar ik krijg er zoveel voor terug. Mijn batterij is weer helemaal opgeladen na een samenkomst.’’ Dineke, dochter van Alice, treedt in de voetsporen van haar moeder. Ook zij geniet met volle teugen van de ontmoetingen: ,,Het pure geloof van de Schepelingen is wat mij telkens weer raakt.’’ Het pure en de onbezonnenheid is terugkerend bij de avonden van ’t Scheepke. Annie: ,,Ik had eens vijf broden en twee vissen mee om het gelijknamige Bijbelverhaal te vertellen. ‘Ik heb niet genoeg’, was mijn reactie. ‘Dan had je meer moeten kopen’, klonk het in de zaal.’’ Annie moet weer lachen als ze de herinnering ophaalt.
Het flanellen doek
Elke keer leidt iemand anders de avond. De momenten van samenkomst zijn altijd in het winterseizoen, op de maandagavond, één keer in de twee weken. Alice, die het zingen met de gitaar begeleidt, vertelt: ,,De avond starten we altijd met het zingen van het lied ‘Kom bij ons’. We sluiten af met het zingen van de zegen.’’ Klaas Brouwer begeleidt al veertig jaar de groep op de piano. In het uur wordt er gezongen en een knutselwerkje gemaakt, dat aansluit bij het Bijbelverhaal. Het verhaal wordt vaak verteld met een voorwerp en het bord met flanellen doek, dat al vijftig jaar wordt gebruikt. Alice: ,,We plaatsen daar afbeeldingen op om het verhaal te vertellen. Het komt zo meer tot leven voor de Schepelingen.’’ Het drinken van een flesje sinas of cola is een belangrijk onderdeel van het samenzijn. De laatste jaren vertoeft de groep in Het Irene, waar ze Louw Kramer zeer dankbaar voor zijn. De overige locaties zijn vrij divers geweest in de afgelopen vijf decennia. Alice: ,,Zo zaten we in onder andere de oude Poort, het oude Jeugdgebouw en De Rots.’’
Goedheiligman
Ondanks dat het evangelie een rode draad is door de bijeenkomsten van ’t Scheepke, is de bekende Roomse heilige een belangrijk onderdeel van het seizoen. ,,De viering van het Sinterklaasfeest is altijd een hele happening en daar wordt weken naar toegeleefd’’, aldus Dineke. Verwachtingen en een vast patroon zijn belangrijk voor de Schepelingen. Drie jaar geleden gebeurde het ondenkbare: ’t Scheepke mocht geen samenkomsten meer houden. Dit vanwege de coronapandemie. Een grote domper voor alle vaste betrokkenen. Alice: ,,De Schepelingen zaten thuis opgesloten. We hebben tasjes met knutselwerkjes gemaakt en bij hen langsgebracht, om toch voort te zetten waar ’t Scheepke voor staat.’’ De coronatijd is nu achter de rug, en daar is de leiding erg dankbaar voor.
Besmet met het virus
,,’t Scheepke is nu ook míjn leven geworden’’, zegt Dineke vol overtuiging, verwijzend naar haar moeder. Ze werd al van kleins af aan meegenomen naar de samenkomsten, omdat er geen oppas voor haar was op de maandagavonden. ,,Ik ben altijd bezig met ‘t Scheepke. In de winkel kom ik vaak wat tegen wat we wel kunnen gebruiken.’’ Inmiddels zijn ze in totaal met veertig Schepelingen en Dineke geniet van de grote opkomst elke keer. ,,De kerst- en paasvieringen zijn voor mij altijd de hoogtepunten.’’ Charlotte, de 10-jarige dochter van Dineke, gaat elke keer mee. Ze is favoriet bij de Schepelingen en zij is dol op de Schepelingen. ,,’t Scheepke is eigenlijk een virus waar je besmet mee kunt raken’’, aldus Dineke. ,,Het gaat nu echt van generatie op generatie.’’
Eenmaal betrokken bij 't Scheepke, vervolgens dus onlosmakelijk verbonden. Alice: ,,Het is dankbaar werk. En ik leer elke keer weer van de Schepelingen.'' Dineke beaamt het: ,,Inderdaad, ze zijn zo puur.'’ Iedereen is welkom en de eenheid is erg aanwezig. ,,Ze zijn er ook voor elkaar en denken aan de ander. Dat zien we bijvoorbeeld in het gebed, als ze zelf iets mogen inbrengen. Het zit hem in de kleine dingen’’, aldus Dineke. De leiding doet alles samen, ze vullen elkaar aan waar nodig. Daar zit volgens hen de kracht. Ze hopen dit werk nog vele jaren te doen, tot opbouw van hun eigen geloof en dat van de Schepelingen. Alice besluit: ,,Ons hoofddoel is, en zal altijd blijven: op een eenvoudige manier over de rijkdom van God vertellen.’’
