Gratis tanken
'Schiet op Jannytha, we hebben nog 12 minuten!' Normaal is zij het die mij aanspoort om op te schieten. Of gewoon omdat ze vindt dat ik te lang ergens sta te praten. Maar deze keer heb ík haast. Zoonlief vertelde dat er die middag een caravan stond bij de Urker TinQ. Via de TinQ4U-app kon je kans maken op tanktegoeden van 50 tot 2.000 euro. Je hoefde volgens hem alleen die app te downloaden en tussen 6 en half 7 te tanken. Inmiddels is het al bijna half 7, sta ik nog op stal en ligt mijn knip thuis. Met twee wielen door de bocht sjees ik over Urk. Bij het tankstation aangekomen, verwacht ik een drukte van jewelste. Maar dat valt verrassend mee. Overigens lijkt het niet mogelijk te tanken. Alles is afgezet. Ik parkeer mijn auto zo ongeveer driedubbel, vraag mijn jongste te blijven zitten en verzeker haar zo terug te zijn. Ik ga alleen even poolshoogte nemen.
Ik ben zo iemand die bij een bingokaartje één of twee cijfers heeft aangekruist als er ‘bingo’ wordt geroepen. Pas bij de volle kaart heb ik, als ik geluk heb, een volle rij. Heel soms, met dieprode wangen van spanning, moet ik er nog maar vier. Drie. Twee… En dan hebben we een beller! Bij bingo-avondjes sta ik daarom liever in de keuken en wil de beller wel spelen als er al iemand bingo heeft. Bij loterijen doe ik mee voor het goede doel. Die bonnetjes raak ik vervolgens kwijt of vergeet ze in de gaten te houden. Soms lijkt het of ik prijs heb, dan heb ik wel het juiste nummer maar de verkeerde kleur.
Ondanks dat installeer ik die middag de benodigde app. In een soort van onlogisch vertrouwen.
Die ochtend heb ik voor de zoveelste keer geworsteld met God. Om bevestiging of ik op de goede weg zit. Of deze carrièreswitch mijn idee is of Zijn plan. Worstelen met God is heel erg mooi. Achteraf. Als dat waar ik om worstel, afgerond is. Dan zie ik mijn eigen ongelovige twijfels en Zijn betrouwbare hand. Dan beloof ik Hem (of mezelf?) de volgende keer niet meer te twijfelen maar stil en gerust te vertrouwen. Tot ik weer vast kom te zitten in een val van twijfelmoedigheid. Die ochtend smeek ik Hem om duidelijkheid. Om een zegen. Zodat ik bemoedigd verder kan op het kronkelige pad dat het leven soms kan zijn. De dag doorlopend help ik Hem te herinneren dat ik nog niks ‘gehoord’ heb. En daar sta ik dan bij het tankstation. Te wachten. Met een stille hoop.
De eerste 10 prijzen van 50 euro gaan aan me voorbij. En die van 500 euro. De volgende 10 gaan ook rap. Ondertussen begin ik 'm te knijpen. Ongetwijfeld zit dochterlief opgelaten en foeterend te wachten in die driedubbel geparkeerde auto. Dat snap ik ook wel. Bij de prijs van 1000 euro besluit ik snel even op en neer te sprinten om haar bij te praten. Die grote prijzen krijgen namelijk wat meer podiumaandacht. Dan ben ik er weer als de laatste 10 getrokken worden. Ineens hoor ik mijn nummer en sta ik op het podium. Of ik blij ben vraagt de TinQ-spelleider. 'Meneer ik heb net een zegen van boven ontvangen!' Maar dat gaat die beste man ongetwijfeld niet snappen. En dus lach ik. Wie is er nou niet blij met zo’n dubbele prijs.