Vanaf september 2021 studeert en basketbalt Hennie van Schaik aan de California State University in Bakersfield (Amerika). Via Het Urkerland wil ze het thuisfront op de hoogte houden van haar belevenissen.
De laatste keer dat ik schreef, vertelde ik dat ik flink door mijn enkel was gegaan en er dus uit lag voor een tijdje. Dit heeft ongeveer een maand geduurd en ik heb megaveel dokters- en fysioafspraken gehad. De officiële competitie was in januari eindelijk begonnen. We begonnen lekker met een overwinning tegen UC Riverside, maar daarna speelden we tegen UC Irvine (de uiteindelijke kampioen van het seizoen) en daar verloren we maar net van. Doordat ik weer te vroeg ben gaan trainen en spelen, terwijl mijn enkel nog helemaal niet beter was, heb ik uiteindelijk een achillespeesblessure opgelopen. Het seizoen was amper vijf wedstrijden onderweg toen ik er alweer uit lag. Om de blessure te laten genezen heb ik cortisone-injecties gehad en medicatie om te ontstekingen op te lossen. Gelukkig is het allemaal redelijk goedgekomen, maar ik heb het hele seizoen wel met pijn gespeeld. Op 26 januari speelde ik mijn eerste wedstrijd.
Big West Championship
Met het team ging het niet zo lekker. Dit seizoen hebben we maar drie wedstrijden gewonnen. Uiteindelijk gaat het daar niet om, maar hoe je presteert in het afsluitende toernooi. Het seizoen bepaalt alleen welke ‘seed’ (plaatsing) je krijgt. Hoe hoger je eindigt op de ranglijst, hoe minder wedstrijden je hoeft te spelen tijdens het toernooi, omdat je bijvoorbeeld al bent gekwalificeerd voor de kwartfinale of halve finale. Het werkt zo dat nummers 10 en 7 tegen elkaar spelen en de nummers 9 en 8. Hierna speelt de winnaar van 9 en 8 tegen nummer 1. Wij zijn het seizoen op de negende plek geëindigd. Het toernooi (Big West Championship) was van 7 tot en met 11 maart in Henderson, een voorstad van Las Vegas. We speelden onze eerste wedstrijd tegen CSU Northridge. Tegen deze tegenstander hadden we in het seizoen twee keer net verloren. Deze wedstrijd wonnen we met 55-52. Ik maakte 19 punten en pakte 7 rebounds. We stonden twee punten voor met nog 25 seconden te gaan en mijn teamgenoot miste haar vrije worp. Ik pakte daarop de rebound en scoorde, waardoor we de overwinning binnenhaalden. Dit betekende dus dat we de volgende dag tegen de nummer 1 moesten spelen, dit was UC Irvine. Na twee verlengingen wisten we deze wedstrijd met 61-59 te winnen. Het was de meest zenuwslopende wedstrijd die ik ooit gespeeld heb. Ik scoorde slechts 5 punten, maar pakte wel 14 rebounds in 49 minuten speeltijd. Na afloop was ik doodop. De dag hoefden we gelukkig niet te spelen zodat we goed konden uitrusten. Dat was wel nodig ook, want we waren allemaal ontzettend moe.
De overwinning op UC Irvine was een historisch moment voor onze school, want we stonden nu in de halve finale en we hadden de seizoenskampioen naar huis gestuurd. In de halve finale moesten we spelen tegen UC Santa Barbara, een heel sterk team, maar tijdens het seizoen hadden we daar maar met een paar punten verschil van verloren. Helaas verloren we de halve finale met 66-75. Ik scoorde 14 punten en 11 rebounds. Ondanks de nederlaag kunnen we vol trots terugkijken op de Big West Championship. Iedereen dacht namelijk dat we er de eerste ronde al uit zouden vliegen. Om twee hoger geplaatste teams te verslaan is echt een goede prestatie. Verder heb je elk jaar prijzen die uitgereikt worden aan spelers en coaches. Ik heb een honourable mention gehad. Een soort van waardering voor mijn spel tijdens de competitie.
Ik vond het ook ontzettend leuk dat mijn vader en moeder op bezoek zijn geweest. Ze zijn hier bijna drie weken geweest en zijn ondertussen weer op Urk. Ze zijn bij het toernooi geweest en hebben toen Las Vegas kunnen bekijken. De laatste dagen hebben we samen in Los Angeles doorgebracht. Ik heb ze dingen als Venice Beach, the Walk of Fame, the Hollywood Sign en Santa Monica Peer laten zien. We zijn ook nog naar Universal Studios gegaan.
Nu het seizoen over is heb ik nog wel school- en huiswerkuren, maar geen trainingen meer. Natuurlijk ga ik nog wel fitnessen en individueel trainen, maar ook goed voor mijn lichaam zorgen, lekker uitrusten en leuke dingen doen. Tot de volgende keer.
