Hennie
Na afloop van elke wedstrijd stond hij voor me klaar. Eerst drie, vier minuten in de kleedkamer met zijn spelers, maar als dan de deur weer openging, was daar dat knikje van 'zullen we even dan?'
Op een rustig plekje kreeg ik alle tijd om een aantal vragen te stellen. De antwoorden die hij gaf waren haast lessen in voetbaltactiek. Aan het eind van het interview altijd die vriendelijke glimlach en een welgemeend 'graag gedaan'.
Gisteravond moest ik weer even aan hem denken toen ik die twee clowns van Roma en Sevilla zag.
De voetbalwereld is meer Hennie's nodig. KR