Ingezonden
Sinds er twee maanden geleden een brandje op de camping heeft gewoed is er behoorlijk reuring ontstaan. Wat is er toch aan de hand? In de krant las ik dat de gemeente van mening is dat het gevaarlijk en ook oneerlijk zou zijn. Dreigende brieven vanuit de gemeente gaan al rond en nu klinkt plotseling de roep dat het maar eens afgelopen moet zijn met permanente bewoning op de Urker camping.
Het zou brandonveilig zijn en er zou te weinig bluswater zijn. Maar iedere twee jaar worden de chalets aan een strenge keuring onderworpen met betrekking tot brandveiligheid. En als er te weinig bluswater zou zijn, lijken mij andere maatregelen nodig.
Dan is er het argument dat het wonen op de camping in financieel opzicht oneerlijk is tegenover bewoners van een woning op Urk. Opgemerkt mag worden dat het huidige beheerdersechtpaar de zaken beter op orde heeft dan hun voorgangers. Maar zakelijk als ze zijn, kennen ze ook de tekorten op de woningmarkt. De prijzen zijn dus al behoorlijk aangepast en door de jaren heen zijn ook bijna alle oude en ongeïsoleerde chalets van de camping geweerd.
Een goed en veilig chalet heeft ook een behoorlijke kostprijs: 1 tot 2-persoons rond de 50.000 euro en 4 tot 5-persoons rond de 100.000 euro. Een hypotheek is hier niet voor te krijgen. Maar het kopen van een kleine flat, al gauw 250.000,- of een eengezinswoning, tegenwoordig rond de 400.000,- is voor velen gewoon helemaal geen optie. Het is dus vaak ook een keuze die noodzakelijk is, als je iets voor jezelf wilt en/of op jezelf wilt.
Nog even wat cijfers: de meeste eigenaars van een chalet betalen momenteel rond de 4.000 euro per jaar voor hun plekje van rond de 200 m2. Daar komt bij dat zij voor enkele echte levensbehoeften zoals gas en stroom soms vijf keer zoveel betalen als voor dezelfde zaken op Urk wordt betaald. Dit betekent dat een gemiddelde bewoner op de camping bij gewoon gebruik vaak meer dan 1200 euro per maand kwijt is aan huur grond, gas, licht en water.
Om dit betaalbaar te houden moet men dus weer investeren in hout- en/of pelletkachels, maar ook investeren in zonnepanelen, wat overigens in beperkte mate mogelijk is vanwege het netwerk op de camping. Daarbij is voor die besparende maatregelen op een camping geen enkele subsidie beschikbaar. Ook geldt er geen prijsplafond en wordt er ook nog eens roerendezaakbelasting geheven.
Wat is er dus nu oneerlijk? Is het ook oneerlijk dat de een meer verdient dan de ander? Of is het oneerlijk dat de een eenverdiener is binnen een gezin (betaalt tot soms zeven keer meer belasting) terwijl anderen als tweeverdieners makkelijker rondkomen? Of dat de een door gezondheid of andere omstandigheden, geen volledige baan kan hebben of om welke reden dan ook gewoon geen (dure) woning kan kopen
Oneerlijk is voor mij meer dat er nu, na zo'n zeldzaam voorkomend incident, na een twintigtal jaren gedoogbeleid, plotseling door een door onze belastingbetalende burger gekozen raadslid of door een ambtenaar bedacht wordt, dat hij/zij hier nu misschien wel een paar punten kan scoren. Vergetend dat zij iedere brave burger toch minimaal de mogelijkheid zouden moeten bieden tot het verkrijgen van een betaalbaar dak boven het hoofd. Maar ze doen nu het tegenovergestelde door hen, die met moeite en vindingrijkheid een oplossing gevonden hebben, deze te ontnemen.
Wat zou het fijn zijn als hun kostbare tijd besteed wordt om eens met echte oplossingen te komen.
Dat zou pas echt (H)eerlijk zijn.
Tot slot: ik weet dat er ook wel een enkeling op de Urker camping verblijft die het gewoon HEERLIJK vindt daar. Moeten die dan maar aangepakt worden? Als het niet uit afgunst is of omdat men dit gewoon (h)eerlijk werk vindt, wens ik ze veel succes.
Groeten,
(ex)campingbewoner
F. Bakker, Foksdiep 55