Afbeelding
Foto:

Vroegvertrekkers


Engelse voetbalsupporters zijn hartstochtelijk in hun steun. En dat werkt twee kanten op. Wanneer het duel tussen Everton en Newcastle United op het punt van beginnen staat, dan is het zingen oorverdovend. Als de bal eenmaal rolt, wordt elk gewonnen duel met applaus beloond en een gewonnen corner met een staande ovatie. Maar als ver voor het einde van de wedstrijd de 0-3 valt, staat zeker een kwart van het publiek als één man op en verlaat het stadion. Vanuit een impuls besluit ik mee te doen met dit bijzondere fenomeen. Een verslag. 

Fase 1: bitterheid

Vanuit de bovenste contreien van Goodison Park leidt een lange serie trappen terug naar het straatniveau. Onder en boven me spoeden kleine groepjes supporters zich naar beneden. De analyses buitelen over elkaar heen. Met in het rauwe scouse dialect de nodige synoniemen voor slecht, dom, lui en ondermaats.

Fase 2: zwijgzaamheid

Eenmaal buiten stroomt de massa de omliggende wijk in. Een zwijgende stoet mensen vult de nauwe arbeidersstraatjes, waar achter half gesloten gordijnen ook gewoon mensen Netflix zitten te kijken.

Fase 3: hoop en spijt

Vanuit de stoet klinkt plotseling rumoer. ‘Het is 1-3’, zegt iemand. In het voorbijgaan turen we door ramen van pubs en kebabzaken, in de hoop op een van de vele groene schermen een herhaling te kunnen zien. Ik moet denken aan de man die ooit vroegtijdig vertrok bij FC Barcelona, om later te horen dat hij de mooiste comeback ooit had gemist. Stel je voor… maar nee, even later is het alweer 1-4. We versnellen onze pas.

Fase 4: berusting

Met elk kruispunt wordt de optocht waarin je loopt dunner. Mensen schieten een zijstraat of een pub in. Ze stoppen bij een bushalte of een handig geparkeerde auto. Af en toe word je ingehaald door een volgepakte bus met in zichzelf gekeerde fans. 

Fase 5: relativering

In het hotel vertelt de Soccerway-app dat het 1-4 is gebleven. Op teletekst is het enorme evenement van deze avond een voetnoot. In het ontbijtnieuws van de volgende ochtend zal het nog vijf seconden aandacht krijgen. Op naar de volgende grote wedstrijd.

Jelle Bakker